dziś: 2024-03-28

WYCIECZKA UTW

Pierwszy dzień przywitał nas błękitnym oraz słonecznym niebem. Głównym celem wycieczki było miasto Zamość, które jest jednym z większych ośrodków kulturalnych, edukacyjnych i turystycznych województwa, a zwłaszcza Zamojszczyzny. Za sprawą unikalnego zespołu architektoniczno - urbanistycznego Starego Miasta bywa nazywany „perłą renesansu”, „miastem arkad” czy „Padwą północy”. Słuchacze mieli okazję podziwiać wspaniały urbanistyczny, renesansowy rynek wraz z ratuszem, Katedrę oraz Pałac Zamoyskich oraz Bramy: Lwowską i Szczebrzecką. Najwięcej obiektów zabytkowych skupia się na Starym Mieście. Główne cechy, wyróżniające zamojskie Stare Miasto, to: zachowany od czasu powstania układ urbanistyczny, regularny Rynek Wielki z ratuszem i tzw. kamienicami ormiańskimi, a także fragmenty umocnień obronnych wraz z pochodzącymi z okresu zaboru rosyjskiego nadszańcami. Zasadźca - Jan Zamoyski zlecił zaprojektowanie miasta architektowi Bernardo Morando. Głową miał być pałac Zamoyskich, kręgosłupem ulica Grodzka, przecinająca Rynek Wielki. Przy tych ulicach wyznaczono także inne rynki: Rynek Solny i Rynek Wodny.

W Ruszowie zwiedzaliśmy olejarnię, a w urokliwym Krasnobrodzie Klasztor Fundacji Marii Sobieskiej, Ptaszarnię, Muzeum Wieńców Dożynkowych oraz Muzeum Fauny i Flory Roztocze. Na zakończenie udaliśmy się do miejscowości Zwierzyniec do jednej z pierwszych ordynacji magnackich w Rzeczypospolitej, założonej przez Jana Sariusza Zamoyskiego, a zatwierdzonej ustawą sejmową z dnia 8 lipca 1589, zlikwidowanej po II wojnie światowej w ramach reformy rolnej. Ogromne wrażenie wywołał widok Kościoła pw św. Jana Nepomucena, potocznie zwanego „na wyspie” lub „na wodzie”, który jest jednym z najbardziej charakterystycznych zabytków Zwierzyńca i całego Roztocza. Ze względu na swoje malownicze położenie jest również najczęściej fotografowanym obiektem regionu. Żona III ordynata Jana „Sobiepana” Zamoyskiego (przyszła żona Jana III Sobieskiego – Marysieńka) zarządziła, właśnie w Zwierzyńcu wybudowanie stawu, z wyspą i altaną (teatrem) na wodzie, który budzi nasz zachwyt do dziś.

Drugi dzień wycieczki to czas powrotu do codzienności. W godzinach popołudniowych, ruszyliśmy w drogę powrotną. Pełni wrażeń i niezwykłych przeżyć, żegnaliśmy się dziękując sobie za wspólnie spędzony czas.
Szkoda tylko, że wszystko co piękne, tak szybko się kończy.

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji -> KLIKNIJ TUTAJ

powrót do wydarzeń